In de herfst en winter lijkt het vuur buiten minder vaak aan.
De dagen korter, de lucht vochtiger, de wind scherper.
Toch is er iets aan het vuur in deze tijd dat intenser is.
Niet groot of luid, maar dieper. Alsof het weet dat zijn warmte nu echt telt.
We noemen het flakkeren:
die laatste dans van het vuur, de onrustige vlammen die nog even leven
voor ze overgaan in een gloed die niet meer beweegt, maar nog lang blijft.
Flakkeren is het moment waarop vuur onstuimig, levendig en ook kwetsbaar is.
De vlam trekt zich terug, vindt rust in de kool.
Voor wie goed kijkt, ziet in dat roodgloeiende geheel geen einde,
maar een stille overgang. Van energie naar warmte, van licht naar gloed.
Daarin schuilt een les die elke kok, buiten of binnen, begrijpt:
het vuur hoeft niet te branden om nog kracht te hebben.
De andere kant van het seizoen
In de zomer is vuur sociaal, het leeft, het lacht en het nodigt uit.
In de herfst en winter verandert het karakter.
Het trekt zich terug, wordt ingetogen, meer persoonlijk.
Het vuur buiten is niet minder aanwezig, alleen anders:
minder overdaad, meer diepte.
Met vaker een gietijzeren pan op de laatste gloeiende kolen,
de geur van hout en herfst die door de tuin waait,
een stoof die nog even nasuddert
dat maak flakkeren een ritueel wordt.
Niet van afsluiten, maar van behouden.
Elke professionele kok kent dat moment waarop hitte overgaat in garing.
Waarin de directe vlam plaatsmaakt voor de restwarmte die alles afmaakt.
Dat is flakkeren in zijn essentie. Het spel tussen loslaten en afronden.
De vlam heeft zijn werk gedaan; nu draagt de gloed de zorg.
Daar, in die overgang, gebeurt het subtiele:
de boter die net karamelliseert, het vlees dat rust,
de saus die haar glans vindt.
Vuur dat niet meer zichtbaar is, maar nog steeds alles beïnvloedt.
Wanneer het vuur uiteindelijk dooft, blijft er iets achter.
Een warmte die langzaam oplost in de lucht,
een geur die aan hout, handen en herinnering kleeft.
Flakkeren is dan geen einde, maar een fluistering:
het vuur rust, maar leeft voort in wat het heeft verwarmd.
